Şiirim kırık bir iki kırk şiiri.
Meydanda gün sonu ötenazi yapıyor
tüm yaşamına inat denizlerin.
Dilim bıçak gibi
yumuşak tarafı ekmeğin
bir adamın ölümüne neden olur.
Zaten ölenler adam olur
hep adamdır ölenler
nevi şahsına münhasır
gecedir bilenen!
Ölen adamın cesedi, küçücük, yalnızlığın
şahsi kanatları geceye.
büyük tılsımlar peşinde dolanır
İkindiye yetişmesi gerekecek şimdi
karşı köyün
karşıt imamı.
ezanlar buğulu gözleri günün.
Yine de kanatlandırmıyor
yalnız bir adam ölüsünün
son vasiyetnamesini.
Ki
inanılırdı bir zamanlar
beynamaz, karanlığıdır gecenin!
Şiirim kurak bir dölyatağı
Masum güllerin yetim çehresi…
Uçkuruna düşkün
sapkın ahali afetlere nail!
Masum güller nitekim
ölümsüzlüğe ant içtiler.
Yine bunun içindir ki
keskindir dilim
bir adamın ölümüne neden olur,
bir adamın ölümü
bir adam
adam(!)
Yine bunun içindir ki
aklanır geceler.
Bir adam gelir, bir adam geçer!
Örtbas kere örtbas!
Keskindir dilim
bir adamın ölümüne neden olur
başka bir adamın olamaz…
Masum güllerin kırmızısı
daimi rengidir!
Şiire çok farklı bir açıdan bakiyorsun. Bu açı çok hoşuma gitti ama
Teşekkürler efendim…
Asıl ben teşekkür ederim. Bizimle değerli şiirlerinizi paylaştığınız için